ของตายที่ไร้ค่า

“ผมกำลังจะแต่งงาน” รติมองหน้าอีกฝ่ายให้ชัดขึ้นอีกนิดเธอลุกขึ้นยืนและมองไปที่อีกคน

“หมายความว่าอย่างไง ไม่ใช่ว่ากฤษณ์เคยบอกว่าจะแต่งกับรติหรอกเหรอ” ตอนแรกเธอยังคิดว่าเขาโกหกอยู่เลย แต่เมื่อชายหนุ่มหลบตารติก็ได้รู้ในทันทีว่านี่คือความจริง

“แต่ระหว่างเรายังเป็นเหมือนเดิมนะ”

+++++

EX

เสียงขบวนขันหมาก และคนที่ตะโกนโหวกเหวกโวยวายอยู่หน้าบ้านไม่ได้อยู่ในความสนใจของหญิงสาวที่กำลังนั่งพับชุดของตัวเองใส่ลงไปในกระเป๋าแม้เพียงน้อย

งานแต่งของคนที่เธอรักกับใครอีกคนเป็นเรื่องที่เธอรับไม่ได้จริง ๆ ตอนแรกเธอคิดว่าตัวเองเข้าใจผิด แต่เมื่อถามกับกฤษณ์ออกไปตรง ๆ อีกฝ่ายกลับหลบตา แค่นั้นก็เพียงพอจะบอกให้เธอได้รู้แล้วว่าที่ตรงนี้ไม่ได้เป็นที่ของเธออีกต่อไป หรือบางทีมันอาจจะไม่เคยเป็นของเธอมาตั้งแต่ต้น

คนที่เคยนอนกอดเธอทุกวัน กินอาหารที่เธอทำยิ้มและหัวเราะ วันนี้กลับกำลังยิ้มให้คนอื่น รติแง้มหน้าต่างห้องของตัวเองเพื่อดูบรรยากาศด้านนอก

ทุกคนต่างยินดีที่จะได้ต้อนรับหญิงสาวคนใหม่ ขนาดเธอมองจากตรงนี้ยังเห็นชัดเลยว่าตรงนั้นไม่มีที่สำหรับเธอแม้แต่นิดเดียว

“เราไปอยู่ที่อื่นกันเถอะนะลูก”

+++++++++++++++